Add parallel Print Page Options

Gibuboan ang ulo ni Jesus ug Pahumot

(Mar. 14:3-9; Juan 12:1-8)

Sa dihang didto si Jesus sa lungsod sa Betania, sa balay ni Simon nga kanhi may ngilngig nga sakit sa panit,[a] may miduol kaniya nga usa ka babaye. May dala siyang gamayng tibod nga may sulod nga mahalon kaayo nga pahumot. Samtang nagkaon si Jesus gibuboan ang iyang ulo ug pahumot niadtong babaye.[b] Sa pagkakita niadto sa mga tinun-an nangasuko sila ug miingon, “Nganong giusikan man kana niya? Ikabaligya unta kana sa dako nga kantidad ug ang halin ikahatag ngadto sa mga kabos!” 10 Nahibaloan ni Jesus kon unsa ang ilang gisulti, busa miingon siya kanila, “Nganong ginasamok ninyo siya? Maayo kining iyang gibuhat kanako. 11 Ang mga kabos kanunay ninyong ikauban, apan ako dili ninyo kanunayng ikauban. 12 Gibuboan niya ug pahumot ang akong lawas isip pag-andam sa akong lubong. 13 Sa pagkatinuod, bisan asa iwali ang Maayong Balita sa tibuok kalibotan, ang iyang gibuhat kanako mahisgotan usab isip handomanan kaniya.”

Read full chapter

Footnotes

  1. 26:6 ngilngig nga sakit sa panit: Tan-awa usab ang 8:2.
  2. 26:7 Tingali gibuhat niya kini isip pagpasidungog kang Jesus.