Add parallel Print Page Options

Ang mga Reklamo ni Jeremias

12 O Ginoo, kanunay mo akong gihatagan sa hustisya kon may dad-on akong reklamo diha kanimo. Apan may pangutana ako bahin sa imong hustisya: Nganong nagauswag man ang mga tawong daotan? Nganong nagakinabuhi man nga hayahay ang mga tawong nagaluib kanimo? Gipanalanginan mo sila sama sa kahoy nga nakapanggamot, nga mitubo ug namunga. Kanunay silang nagasultig maayo bahin kanimo, apan ang ilang kasingkasing halayo kanimo. Apan nakaila ka kanako, O Ginoo. Nakita mo ang akong mga binuhatan ug gisusi mo ang akong kasingkasing. Guyora kining mga tawhana nga daw gaguyod ka ug mga karnerong ihawonon. Igahin sila alang sa adlaw sa pag-ihaw. Hangtod kanus-a magpabilin nga uga ang yuta ug laya ang mga sagbot sa tanang kaumahan? Nangamatay ang mga hayop ug ang mga langgam tungod sa pagkadaotan sa mga katawhan nga nagapuyo sa mao nga yuta. Kay nagaingon sila, “Wala manghilabot ang Dios sa atong dangatan.”

Ang Tubag sa Ginoo

Miingon ang Ginoo, “Jeremias, kon nakapaluya kanimo ang pagpakiglumba sa mga tawo, unsaon nimo pagpakiglumba sa kabayo? Kon nagakadagma ka sa hawan nga dapit, unsa na lay imong buhaton kon atua ka sa kalasangan duol sa Suba sa Jordan? Bisan na ang imong igsoon ug mga paryente nagluib kanimo. Nagplano silag daotan batok kanimo. Ayawg salig kanila bisan pag maayo ang ilang isulti bahin kanimo.

“Gisalikway ko na ang akong katawhan, ang nasod nga akong gipanag-iyahan. Gitugyan ko ang akong hinigugma nga mga katawhan sa kamot sa ilang mga kaaway. Misukol sila kanako. Mingulob sila nga daw mga liyon sa kalasangan, busa naglagot ako kanila. Nahisama sila sa usa ka langgam nga nagapangdagit, ug sila mismo gipalibotan usab sa mga langgam nga nagapangdagit. Tapukon ko ang tanang mabangis nga mga mananap aron sa pagtukob kanila. 10 Laglagon sa daghang mga pangulo ang Juda nga giisip ko nga akong ubasan. Giyatak-yatakan nila kining matahom kong yuta ug gihimong awaaw. 11 Gihimo nila kining usa ka dapit nga dili na mapuslan sa akong atubangan. Nahimo kining awaaw, kay wala may nagtagad niini. 12 Miabot sa taas nga mga dapit sa kamingawan ang mga tiglaglag. Gigamit ko kini silang espada sa paglaglag sa tibuok yuta, ug wala gayoy makaikyas kanila. 13 Nagtanom ang akong katawhan ug trigo, apan miani silag mga tunok. Naghago sila pag-ayo, apan walay nakuha. Miani silag kaulawan tungod sa akong labihang kasuko.”

14 Nagaingon pa gayod ang Ginoo, “Mao kini ang akong buhaton sa tanang daotan nga nasod sa palibot sa Israel, nga naglaglag sa yuta nga gihatag ko sa akong katawhan isip ilang panulondon: Palayason ko sila sa ilang yuta, ingon sa pagpalayas ko sa mga taga-Juda sa ilang yuta. 15 Apan human ko kini buhata, kaloy-an ko pag-usab kining mga nasora ug ibalik ko sila sa ilang kaugalingong yuta. 16 Ug kon tun-an nila pag-ayo ang mga paagi sa pagkinabuhi sa akong katawhan ug manumpa sila sa akong ngalan, sama nga ilang gitudloan kaniadto ang akong katawhan sa pagpanumpa sa ngalan ni Baal, mahimo usab silang kabahin sa akong katawhan. 17 Apan kon dili sila motuman kanako, abugon ko sila sa ilang yuta ug laglagon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Jeremiah’s Complaint

12 You are always righteous,(A) Lord,
    when I bring a case(B) before you.
Yet I would speak with you about your justice:(C)
    Why does the way of the wicked prosper?(D)
    Why do all the faithless live at ease?
You have planted(E) them, and they have taken root;
    they grow and bear fruit.(F)
You are always on their lips
    but far from their hearts.(G)
Yet you know me, Lord;
    you see me and test(H) my thoughts about you.
Drag them off like sheep(I) to be butchered!
    Set them apart for the day of slaughter!(J)
How long will the land lie parched(K)
    and the grass in every field be withered?(L)
Because those who live in it are wicked,
    the animals and birds have perished.(M)
Moreover, the people are saying,
    “He will not see what happens to us.”

God’s Answer

“If you have raced with men on foot
    and they have worn you out,
    how can you compete with horses?
If you stumble[a] in safe country,
    how will you manage in the thickets(N) by[b] the Jordan?
Your relatives, members of your own family—
    even they have betrayed you;
    they have raised a loud cry against you.(O)
Do not trust them,
    though they speak well of you.(P)

“I will forsake(Q) my house,
    abandon(R) my inheritance;
I will give the one I love(S)
    into the hands of her enemies.(T)
My inheritance has become to me
    like a lion(U) in the forest.
She roars at me;
    therefore I hate her.(V)
Has not my inheritance become to me
    like a speckled bird of prey
    that other birds of prey surround and attack?
Go and gather all the wild beasts;
    bring them to devour.(W)
10 Many shepherds(X) will ruin my vineyard
    and trample down my field;
they will turn my pleasant field
    into a desolate wasteland.(Y)
11 It will be made a wasteland,(Z)
    parched and desolate before me;(AA)
the whole land will be laid waste
    because there is no one who cares.
12 Over all the barren heights in the desert
    destroyers will swarm,
for the sword(AB) of the Lord(AC) will devour(AD)
    from one end of the land to the other;(AE)
    no one will be safe.(AF)
13 They will sow wheat but reap thorns;
    they will wear themselves out but gain nothing.(AG)
They will bear the shame of their harvest
    because of the Lord’s fierce anger.”(AH)

14 This is what the Lord says: “As for all my wicked neighbors who seize the inheritance(AI) I gave my people Israel, I will uproot(AJ) them from their lands and I will uproot(AK) the people of Judah from among them. 15 But after I uproot them, I will again have compassion(AL) and will bring(AM) each of them back to their own inheritance and their own country. 16 And if they learn(AN) well the ways of my people and swear by my name, saying, ‘As surely as the Lord lives’(AO)—even as they once taught my people to swear by Baal(AP)—then they will be established among my people.(AQ) 17 But if any nation does not listen, I will completely uproot and destroy(AR) it,” declares the Lord.

Footnotes

  1. Jeremiah 12:5 Or you feel secure only
  2. Jeremiah 12:5 Or the flooding of